HELENE MIN beeldend kunstenaar

MARIJKE SMIT meubelmaker

feestelijke opening

door gebouwengids Wendeline Dijkman

zondag 3 oktober om 15.00 uur

De tentoonstellingsperiode is met een week verlengd. Deze loopt nu t/m 7 nov.

en is geopend op zaterdag en zondag van 12.00 tot 17.00 uur en op afspraak 06 11 21 47 58

ZONDAGMIDDAGSALON ZONDAG 17 OKTOBER 15.00 UUR

in de Oude Kerk, Kerkplein 1 Spaarndam 

Met muziek van “De Nieuwe buren”

Piet Laan Altsax, sopraansax , Betty Kolenberg Altsax,  Marijke Smit Trompet ,

Willem Heuperman Baritonsax,  Ardi Janszen Suzafoon,  Wim Janssen Drums

en van

de broers Wim ( drums ) en Guus ( orgel ) Janssen 

Verder zullen we twee video’s vertonen waarop de beide kunstenaars in hun atelier te zien zijn.

Helene Min en Marijke Smit zullen er zijn om te vertellen over hun werk en met u erover in gesprek te gaan.

 marijke smit :

Kun je van hout houden? Ik denk van wel. Het leidt een eigen leven, stuurt mij naar plekken die mij verbazen. Zijn dat dan uithoeken van de geest?

Kun je die zoeken? Geen idee. Het geeft – als het allemaal lukt – het leven vorm, zoveel is duidelijk. Op een stoel staan. Blijf af van dat kistje.

Oplossingen geven richting. Het is lastig om niet ingewikkeld te doen. Terwijl een oplossing achteraf wel zo werkt.

Eerst ingewikkeld. Pas dan de eenvoud van een oplossing. Nooit andersom.

Zou dat met vakmanschap te maken hebben? Het is maar beter daarover niet al teveel te zeggen.

Van Helene Min zal “De Vogels” te zien zijn , een animatiefilm vanuit vogelperspectief. En beelden van vissenhuid en vogeltekeningen.

HELENE MIN :  “In mijn werk zoek ik telkens naar beelden waarin het licht aanwezig is. Hiervoor maak ik o.a. gebruik van vissenhuid. In het verwerken van de natte vissenhuiden ervaar ik het directe contact met het element waarin de vissen leven, de onmetelijke zeeën, zoals de hemel erboven de vogels draagt in een volmaakt evenwicht.

Eens lazen Auguren de toekomst uit het bestuderen van de vlucht van vogels en werden zij geraadpleegd bij het nemen van grote besluiten. De verbinding met het geheel was natuurlijk, de eenheid van mens en natuur werd als vanzelfsprekend gezien, men verstond de tekens. Deze antieke gedachte inspireerde mij vogels te maken van vissenhuid voor de gelijknamige animatiefilm naar Aristophanes.
‘De vogels leven voor ons uit’