Van 16 juni tot 16 juli :
Wim Janssen, schilderijen
‘Landschap met bomen’
KC De Kolk. juni 2017 exposant Wim Janssen[
Saskia Peschar, keramiek
‘Dans’
KC De Kolk. juni 2017 exposante Saskia Peschar
Opening VRIJDAG 16 juni, 17.00 uur
De officiële opening wordt verricht door Bert Vuysje, voormailg hoofdredacteur van de Volkskrant en Robert Smit, vormgever in hout
Zondagmiddagsalon: 9 juli 15.00 uur
Muzikale improvisaties op orgel, piano en drums door Wim en Guus Janssen.
Zowel de opening als de salon vinden plaats in de Oude Kerk Kerkplein 1 Spaarndam
Wim Janssen ( Heiloo 1949) is beeldend kunstenaar en musicus. In zijn beeldende werk behandelt Janssen een breed scala van onderwerpen. Vaak zijn dat motieven uit de (kunst) geschiedenis, maar ook sociaal-maatschappelijke onderwerpen als sport, asielzoekers en religie of zoals hier, in de Kolk: bankwereld, film en Nederlands landschap. Deze onderwerpen benadert Janssen conceptueel. Hij noemt zichzelf een conceptuele schilder. Bij elk onderwerp kiest hij namelijk een andere volgens hem passende vorm. Zo zie je hier anekdotische rennende bankiers naast geometrische treinlandschappen ( landschappen gezien vanuit de trein) en sleutelscenes uit Hitchcockfilms naast verstilde stillevens van groene zeep- en terpentineflessen.
Saskia Peschar volgde haar keramiek opleiding bij de SBB in Gouda. “Klei ligt als het ware steeds te wachten op mijn aanraking en de warmte van mijn hand. Het werk dat zich dan vormt is zowel een bewust als een onbewust proces. Veel kan inspiratie geven. Ik hou van ogenschijnlijke kwetsbaarheid en soberheid, dat fragiele evenwicht tussen teer en sterk, tussen bereikbaar en veraf, tussen open en gesloten, tussen strak en organisch. De bouwsels van keramiek, hout, draad en ijzer komen misschien uit herinneringen aan veilige verborgen boomhutten , uit sprookjes en uit spel. Zij vertellen een verhaal. Ze mogen een glimlach opwekken. Naast bouwsels maak ik losse ruimtelijke elementen. Het werk is aardewerk en steengoed gestookt met kleurpigmenten en glazuren. Het meer abstracte werk is het meest recent”